içimi dökesim değil kusasım var

Yağız muhabbeti yapmıcam bugün. Sadece sinirlerim çok bozuk. İçimi döküp defolup gidicem, belki bir nebze rahatlarım. Muamma ama yine de yazıcam.

Annemle birkaç gün önce bayağı gürültülü kavga ettik. Sonuç benim dediğim oldu ama, garip bir küslük var evde. Şöyleki: Annem benden bir şey rica etti, ben aşırı tepki verdim. Bundan nefret ettiğimi bile bile nasıl yapmamı istersin tarzı. O bana bağırdı ben ona, sonra ben odama kapandım. O da benden istediği şeyi yaptı.

Sonraki gün, uyandığımda sanırım evde yoktu. Hatırlamıyorum. Ama karşılaşmadık. Perşembe sinirim bozuk diye okulu ektim, tamamen keyfi. Ama sinirden evde kalmanın tadını bile çıkaramadım.

Dün, uyanır uyanmaz odamı darmaduman edip derse gittim koştur koştur. 8:10da uyanıp, 8:30da durakta olmak nedir bilir misin? Yüzün gözün şişi bırak, gözümü açamıyorum ki daha. Allahtan hoca biraz geçikti de, kendime gelmiş vaziyette girdim derse.

Öğlen dersim bitti, tekrar eve geldim deli gibi açım. Hemen bir şeyler atıştırdım, tekrar hazırlanmaya koyuldum bu sefer. Annem o ara eve geldi geri çıktı. Sonra ben gittim, alttan aldığım dersin devam zorunluğu yok ama derse girmeden de öğrenilmiyor ne yazık ki diye gitmiştim derse, ama ders iptal oldu. Hoca gelmedi. Ben de erken döndüm eve.

Yine açım haliyle, ne yemek vardı hatırlamıyorum ama sabah zeytinyağlı sarma yapılıyordu en sevdiğim yemek. O değildi, yarına yaptım dedi. Ben de kalktım tost yaptım yedim. Suratım 5 karış tabii, hani yemek de değil olay.

Bugün oldu, uyandığımda yine yok annem. kalktım kahvaltımı ettim. Odamı düzenledim filan. Bir ara geldi, çamaşırlarla ilgilendi. Sonra ben derse oturdum, kalktım. Sert bi' kahve yaptım kendime, romanıma koyuldum bu sefer de. Uyuyakalmışım okurken.

Uyandığımda annem evde yok, kardeşim dersten gelmiş, babam yemek bekliyor. Kardeşim annemi aradı, 10 dk sonra geliyorum demiş. Dolapta sarma tencerenin içine dizilmiş, annemin keyfini bekliyor. Ayrıca yeni güveç yapılmış. Patlıcan yemeklerini çok severim ama güveç tiksinç geliyor. Neyse bizimkilere hazırladım. Annem de geldi yedi. Ben yemeyince dikkat çektim.

Babam: Niye yemek yemiyorsun?
- Güveç sevmem ben.
Babam:  Bu kıza niye yemek yapmadın?
- Hanginize yemek yapacağımı şaşırdım ben. (annem)

Filtre kahve hazırladım, tost yaptım yanına. Geçtim yine odama. Kahvemi almak için mutfağa gittiğimde annemde ordaydı. Sarmayı yedirmiceksen niye yaptın pardon da? dedim. Sarmalar pişti, istersen ye dedi. Yok gerek yok yemicem dedim. Çektim gittim odama.

Muhabbetimiz bu, şu hayatta anneyle küslük kadar sarsan bir şey yok sanırım. Yemin ederim, son muhabbetten sonra banyoya kapatıp bi on dakika ağladım. Şimdi yine aklıma geliyor, yine ağlıyorum.
O adım atsın istiyorum, suçlu olduğum halde. Bakalım nereye kadar.